Oh wat was ik bang! Ze hebben me helemaal alleen op straat gevonden. 

Mijn oren zaten dicht van de pus en korsten. Alles deed zo pijn… Zo veel pijn dat ik moest slapen voordat de dierenarts iets kon doen. 
Gelukkig ben ik nu veilig in het asiel. Ik wist niet dat er mensen bestonden die wel lief zijn.

Maar ik ben niet alleen, want mijn vriendjes Luukie, Philp en Wenkie Timo en nog vele andere konijntjes zijn deze week ook zwaar verwaarloosd binnengekomen. 

We hebben veel zorg, medicatie en tijd nodig. Natuurlijk doen de mensen hier er alles aan om ons erbovenop te krijgen, alleen zijn de kosten heel hoog!

Help jij ons alsjeblieft met een donatie? Alvast bedankt, ook namens de andere konijntjes.